Kunstwerken
La-boîte-en-valise, Marcel Duchamps, 1936-1941 (samenstelling) / 1941-1949 (uitvoering)
Collectie Stedelijk Museum Amsterdam
Assemblage, oplage XX/XX, ca. b 100 cm, x d 60 x h 40 cm (in opstelling variabel)
MATERIAAL
Doos in een leren koffer met miniatuur replica's en reproducties in kleur van Duchamps werk; met een tekening, bevestigd in het deksel van de koffer.
BESCHRIJVING
Het kunstwerk bestaat uit een leren koffer waarin, opengeklapt en met behulp van uitschuifbare frames, een kleine tentoonstelling van Marcel Duchamps werk ontstaat, bestaande uit 69 miniatuur replica’s en reproducties van eerder werk plus een originele tekening, bevestigd in het deksel van de koffer. De inhoud is niet gepresenteerd in een lineaire volgorde zoals in een boek maar La Boîte-en-valise simuleert de horizontale en verticale assen van een ruimte, weergegeven op schaal. Duchamps artistieke concepten en werken worden hier door de kunstenaar zelf gepresenteerd als een zorgvuldig geordend geheel. Het exemplaar van het Stedelijk Museum behoort tot de eerste serie, geassembleerd tussen 1941 en 1949. In de daaropvolgende jaren zijn nog zes series in elkaar gezet. Ieder serie is net iets anders dan de rest. De laatste twee series verschillen het meest omdat ze tachtig onderdelen bevatten.
Marcel Duchamp (1887-1968) besloot aan het begin van de twintigste eeuw om niet langer op de traditionele manier kunst te maken. Hij ging zelfs bestaande gebruiksvoorwerpen signeren en tot kunst verklaren. Daarmee was de ready-made een feit, een gebeurtenis die van enorme invloed is geweest op de ontwikkeling van de moderne kunst; de betekenis van een ‘origineel’ kunstwerk kwam hiermee volop ter discussie te staan. Het koffertje vol reproducties, een draagbare tentoonstelling, voegt hier nog een laag aan toe.
CONDITIE
Het oorspronkelijke werk Glissière werd aan de muur gehangen door middel van een ijzer scharnier zodat dit kon bewegen. Bij La Boîte-en-valise wilde Duchamp dezelfde mobiliteit nastreven en daarom werd de miniatuur met doorzichtige tape aan de bovenkant van de rechter uitschuifpaneel vastgezet. De gebruikte folie is al snel naar de vervaardiging krom gaan trekken, reden waarom Duchamp bij het exemplaar van het Stedelijk, als enige, de miniatuur heeft vastgezet met een metalen draad. Vanwege de vervorming heeft de kunstenaar besloten om deze miniatuur te gebruiken in de eerste serie en weg te laten bij de latere edities. In 1961 schrijft Duchamp over deze beslissing: ‘I hadn’t be able to keep the celluloid flat, and when they were mounted in the valise the whole sliding mechanism of the tirettes became impossible […] So I decided to leave it out […] I destroyed the packet of nearly two hundred celluloids’ (geciteerd in Bonk, 1989, 208).
Bij het koffertje van het Stedelijk is de vervorming van deze folie geleidelijk erger geworden, waardoor het paneeltje niet meer goed teruggeschoven kan worden in het frame. In deze bron beschrijft Duchamp het problematische productieproces van het miniatuur Glissière en spreekt hij over celluloïde als basismateriaal. Strikt genomen refereert celluloïde aan de kunststof cellulose nitraat maar het is aannemelijk dat Duchamp deze term in bredere zin gebruikte.
TENTOONSTELLEN EN OPSLAG
Voor opslag wordt de koffer gesloten; bij het sluiten wordt het paneel met cellulose-acetaat niet meer teruggeschoven vanwege de deformatie, maar apart bewaard. Het koffertje wordt opgeslagen in een bekleed kistje. Tevens wordt overwogen om de meest kwetsbare kunststof delen, waar mogelijk, zuurstofvrij te bewaren.
Het koffertje staat tijdens expositie open, waarbij de diverse onderdelen of in de koffer blijven, of uitgeschoven worden, dan wel naast de koffer gelegd. De richtlijnen voor tentoonstellen zijn afgestemd op het meest kwetsbare onderdeel, de cellulose acetaat folie in het frame. Dit betekent dat er beperkingen zijn aan de hoeveelheid LUX en UV en aan de tentoonstellingsduur.
La-boîte-en-valise, Marcel Duchamps, 1936-1941 (samenstelling) / 1941-1949 (uitvoering)
Collectie Stedelijk Museum Amsterdam
Assemblage, oplage XX/XX, ca. b 100 cm, x d 60 x h 40 cm (in opstelling variabel)
MATERIAAL
Doos in een leren koffer met miniatuur replica's en reproducties in kleur van Duchamps werk; met een tekening, bevestigd in het deksel van de koffer.
BESCHRIJVING
Het kunstwerk bestaat uit een leren koffer waarin, opengeklapt en met behulp van uitschuifbare frames, een kleine tentoonstelling van Marcel Duchamps werk ontstaat, bestaande uit 69 miniatuur replica’s en reproducties van eerder werk plus een originele tekening, bevestigd in het deksel van de koffer. De inhoud is niet gepresenteerd in een lineaire volgorde zoals in een boek maar La Boîte-en-valise simuleert de horizontale en verticale assen van een ruimte, weergegeven op schaal. Duchamps artistieke concepten en werken worden hier door de kunstenaar zelf gepresenteerd als een zorgvuldig geordend geheel. Het exemplaar van het Stedelijk Museum behoort tot de eerste serie, geassembleerd tussen 1941 en 1949. In de daaropvolgende jaren zijn nog zes series in elkaar gezet. Ieder serie is net iets anders dan de rest. De laatste twee series verschillen het meest omdat ze tachtig onderdelen bevatten.
Marcel Duchamp (1887-1968) besloot aan het begin van de twintigste eeuw om niet langer op de traditionele manier kunst te maken. Hij ging zelfs bestaande gebruiksvoorwerpen signeren en tot kunst verklaren. Daarmee was de ready-made een feit, een gebeurtenis die van enorme invloed is geweest op de ontwikkeling van de moderne kunst; de betekenis van een ‘origineel’ kunstwerk kwam hiermee volop ter discussie te staan. Het koffertje vol reproducties, een draagbare tentoonstelling, voegt hier nog een laag aan toe.
CONDITIE
Het oorspronkelijke werk Glissière werd aan de muur gehangen door middel van een ijzer scharnier zodat dit kon bewegen. Bij La Boîte-en-valise wilde Duchamp dezelfde mobiliteit nastreven en daarom werd de miniatuur met doorzichtige tape aan de bovenkant van de rechter uitschuifpaneel vastgezet. De gebruikte folie is al snel naar de vervaardiging krom gaan trekken, reden waarom Duchamp bij het exemplaar van het Stedelijk, als enige, de miniatuur heeft vastgezet met een metalen draad. Vanwege de vervorming heeft de kunstenaar besloten om deze miniatuur te gebruiken in de eerste serie en weg te laten bij de latere edities. In 1961 schrijft Duchamp over deze beslissing: ‘I hadn’t be able to keep the celluloid flat, and when they were mounted in the valise the whole sliding mechanism of the tirettes became impossible […] So I decided to leave it out […] I destroyed the packet of nearly two hundred celluloids’ (geciteerd in Bonk, 1989, 208).
Bij het koffertje van het Stedelijk is de vervorming van deze folie geleidelijk erger geworden, waardoor het paneeltje niet meer goed teruggeschoven kan worden in het frame. In deze bron beschrijft Duchamp het problematische productieproces van het miniatuur Glissière en spreekt hij over celluloïde als basismateriaal. Strikt genomen refereert celluloïde aan de kunststof cellulose nitraat maar het is aannemelijk dat Duchamp deze term in bredere zin gebruikte.
TENTOONSTELLEN EN OPSLAG
Voor opslag wordt de koffer gesloten; bij het sluiten wordt het paneel met cellulose-acetaat niet meer teruggeschoven vanwege de deformatie, maar apart bewaard. Het koffertje wordt opgeslagen in een bekleed kistje. Tevens wordt overwogen om de meest kwetsbare kunststof delen, waar mogelijk, zuurstofvrij te bewaren.
Het koffertje staat tijdens expositie open, waarbij de diverse onderdelen of in de koffer blijven, of uitgeschoven worden, dan wel naast de koffer gelegd. De richtlijnen voor tentoonstellen zijn afgestemd op het meest kwetsbare onderdeel, de cellulose acetaat folie in het frame. Dit betekent dat er beperkingen zijn aan de hoeveelheid LUX en UV en aan de tentoonstellingsduur.
Plastics
Cellulose Acetaat (CA)
PREVENTIEF CONSERVERINGSADVIES
Klik voor het bewaren van het onderdeel van cellulose acetaat op het plastic. Voordat dit advies kan worden aangenomen, is het belangrijk om te weten wat voor soort verf is gebruikt op de folie om te kunnen bepalen of deze ook onder dezelfde omstandigheden kunnen worden bewaard.
Cellulose Acetaat (CA)
PREVENTIEF CONSERVERINGSADVIES
Klik voor het bewaren van het onderdeel van cellulose acetaat op het plastic. Voordat dit advies kan worden aangenomen, is het belangrijk om te weten wat voor soort verf is gebruikt op de folie om te kunnen bepalen of deze ook onder dezelfde omstandigheden kunnen worden bewaard.